WeBible

1 - Vert mine etterfylgjarar, liksom eg fylgjer etter Kristus!

2 - Eg rosar dykk, brør, at de minnest meg i alle ting, og at de held fast på mine fyreskrifter, so som eg gav dykk deim.

3 - Men eg vil de skal vita, at hovudet for kvar mann er Kristus, og hovudet for kvinna er mannen, og hovudet for Kristus er Gud.

4 - Kvar mann som bed eller talar profetord og då hev noko på hovudet, han vanærar hovudet sitt.

5 - Men kvar kvinna som bed eller talar profetord utan hovudbunad, ho vanærar hovudet sitt; for det er eitt og det same som ho var raka.

6 - For dersom ei kvinna ikkje brukar hovudbunad, so lat henne og klyppa av seg håret; men er det usømelegt for ei kvinna å klyppa eller raka av seg håret, so lat henne bruka hovudbunad!

7 - For ein mann skal ikkje hava noko på hovudet, då han er Guds bilæte og æra; men kvinna er mannsens æra.

8 - For mannen er ikkje av kvinna, men kvinna av mannen.

9 - For mannen vart ikkje heller skapt for kvinna skuld, men kvinna for mannen skuld.

10 - Difor skal kvinna hava lydskyldnads-merke på hovudet for englarne skuld.

11 - Men i Herren er korkje kvinna noko framfor mannen eller mannen noko framfor kvinna.

12 - For liksom kvinna er av mannen, so er og mannen ved kvinna; og alt er av Gud.

13 - Døm hjå dykk sjølve! Er det sømelegt at ei kvinna bed til Gud utan hovudbunad?

14 - Lærer ikkje sjølve naturi dykk, at um ein mann let håret veksa langt, er det honom til vanæra,

15 - men um ei kvinna let håret veksa langt, er det henne til æra? for det lange håret er gjeve henne til sveip.

16 - Men dersom nokon vil vera trættekjær, so hev ikkje me den sedvane, og ikkje Guds kyrkjelydar heller.

17 - Men når eg fyreskriv dette, rosar eg ikkje at de kjem saman, ikkje til det betre, men til det verre.

18 - For fyrst so høyrer eg, at når de kjem saman i kyrkjelyden, so er der usamnad hjå dykk, og eg trur det for ein deil.

19 - For det lyt vera serflokkar hjå dykk, so dei velrøynde kann verta openberre millom dykk.

20 - Når de so kjem saman, vert det ikkje Herrens nattverd det et.

21 - For når de et, so tek kvar fyrst sin eigen mat, og den eine hungrar, men den andre fyller seg.

22 - Hev de ikkje hus til å eta og drikka i? Eller vanvyrder de Guds kyrkja og vanærar deim som ingen ting hev? Kva skal eg segja dykk? Skal eg rosa dykk? I dette rosar eg dykk ikkje.

23 - For eg hev fenge frå Herren det som eg og hev yvergjeve dykk, at Herren Jesus, den natti han vart sviken, tok han eit brød,

24 - og takka og braut det og sagde: «Dette er min likam som er for dykk. Gjer dette til minne um meg!»

25 - Like eins tok han og kalken etter kveldverden og sagde: «Denne kalk er den nye pakt i mitt blod. So ofte som de drikk av han, so gjer dette til minne um meg!»

26 - For so ofte som de et dette brødet og drikk denne kalken, so forkynner de Herrens daude, til dess han kjem.

27 - Difor, den som et brødet og drikk Herrens kalk uverdigt, han vert skuldig i Herrens likam og blod.

28 - Men kvart menneskje prøve seg sjølv, og so ete han av brødet og drikke av kalken!

29 - For den som et og drikk, han et og drikk seg sjølv til dom, når han ikkje gjer skil på Herrens likam.

30 - Difor er det mange veike og sjuke hjå dykk, og mange sovnar av.

31 - Men dersom me dømde oss sjølve, vart me ikkje dømde.

32 - Men når me vert dømde, vert me refste av Herren, so me ikkje skal verta fordømde saman med verdi.

33 - Difor, mine brør, når de kjem saman til å eta, so skift med kvarandre!

34 - Men dersom nokon hungrar, so ete han heime, so de ikkje skal koma saman til dom. Det andre skal eg fyreskriva når eg kjem.